İSLAMDA EDEP

İslamda edebin önemi.islamda Peygamber (s.a.v.)karşı edepli olmak.Edebin islam dinindeki yeri ve önemi
Edep,yüce ve ahlaki vazifelerin kemali,terbiye,nezaket,namus,ırz,iyi tavır ve muamele manasına gelir.
Fakihlere göre edep:Farz vacip ve sünnetlerin dışında şeriatın yapılmasını teşvik ettiği güzel işlerdir.
Tasavvufta ise edep:Çeşitli hatalardan korunmaya sebep olan şeyi bilmektir..Bunun için "EDEP DİNİMİZİN ÜÇTE İKİSİDİR"denilmiştir.

İmamı Rabbani (k.s):Bu yolda (islamda)kaybedip zarar eden bu yola girdiği halde adabına riayet etmeyen insandır" buyurmuşlardır.
Edep Dinin üçte ikisi kabul edilmesi hasebiyle edebe mugayir (zıt)hareket eden kimseyi dinden dahi çıkarabilir.cenabı Hak Kuranı Kerimde:

"Ey İman edenler!seslerinizi Peygamberin (s.a.v.)sesinden daha yüksek kaldırmayın ve (ona söz söylerken)birbirinize bağırdığınız gibi yüksek sesle söylemeyin!zira amelleiniz hiçe gider de haberiniz olmaz."

İsmail Hakkı Bursevi hz.bu ayeti kerimeyi şöyle izah etmektedir:"Bu ayette yasaklanan yüksek ses ve bağırma,istihfaf(hafife alma)ve ihanet için yapılanlar değildir.(çünkü zaten bunlar küfürdür.)Bilakis konuşma esnasında,istihfaf ve ihanet için olmasa bile onu vehmettirecek derecede sesi yükseltmektir.Çünkü kişi inkar etmese dahi yüksek sesle konuşmayı adet edinirse ,bu onu zamanla istihfafa,istihfafta ihanete götürebilir ki;ihanetde küfürdür."

Bu Ayeti Kerime Nazil olduktan sonra Sahabe-i kiramın (r.anhüm),bu hususta ne kadar dikkatli olduğunu gösteren bir rivayette şöyledir:
"Buhari ve müslim Enes (r.a.)den rivayet etmişlerdir ki bu ayet nazil olunca Sabit bin kays (r.a.)evinde oturmuş "ben cehennemlik oldum" diyerek kendni evine hapsetmişti.Hz.Peygamber (s.av.)Sa'd bin Muaz (r.a.)'a:
"Ya Eba Amir,Sabit ne halde rahatsız mı?diye sual edince Sa'd (r.a.);"O benim komşumdur.Rahatsızlığını bilmiyorum" demiş ve hz.Sabite durumunu sormuştu.Sabit (r.a.);Bu Ayet indirildi,halbuki ben sizin en yüksek seslinizim.(sesi gür olduğu için)Demekki ben cehennem ehlinden oldum"demişti.Sa'd (r.a.)durumu Rasülüllah (s.a.v.)Efendimize haber verince Rasülüllah (s.a.v)"Hayır ,o cennet ehlindendir"buyurmuşlardı.